دکتر زین الدین کیایی نژاد

عرفان پژوه طالقانی

حسین عسکری: مقاله زیر برای چاپ در جلد چهاردهم «دایره المعارف تشیع» نوشته شده است. این جلد از دایره المعارف، آخرین مراحل آماده سازی برای چاپ را می گذراند.

دکتر زین الدین کیایی نژاد (1296- 1378ش) شاعر، استاد دانشگاه و مؤلف آثار فلسفی و عرفانی. در روستای «گلیرد» طالقان از توابع شهرستان ساوجبلاغ، زاده شد. پس از فراگیری مقدمات علوم اسلامی جهت ادامه تحصیل رهسپار تهران شد و بعد از تلاش های فراوان، موفق به دریافت درجه دکتری در رشته «ادیان و عرفان» از دانشگاه تهران گردید. مدیرکل حقوقی وزارت امور اقتصادی و دارایی، ریاست شعبه پنجم دیوان محاسبات و تدریس در دانشکده الاهیات دانشگاه تهران از فعالیت های علمی و اجتماعی او به شمار می رود.

از او علاوه بر تعدادی مقاله که در نشریات تخصصی به چاپ رسیده، آثار مکتوبی نیز به شرح ذیل بر جای مانده است: بقاء روح پس از مرگ، ترجمه کتاب «بقاءالنفس خراب البدن» تألیف خواجه نصیرالدین طوسی؛ اعترافات امام محمد غزالی، ترجمه کتاب «المنقذ من الضلال»؛ علم لدنی از دیدگاه غزالی، ترجمه رساله «اللدنیه»؛ نور و ظلمت، ترجمه کتاب «مشکاه الانوار» تألیف غزالی؛ سیر عرفان در اسلام؛ جلوه هایی از عرفان در ایران باستان و هشت عنوان اثر دیگر که آماده چاپ است.

دکتر کیایی نژاد از سن نوجوانی سرودن شعر را آغاز کرد و تا پایان عمر اشعار فراوانی در زمینه های اجتماعی و مذهبی سرود. در کتاب «تذکره شعرای معاصر ایران» تألیف عبدالمجید خلخالی، تحلیلی از زبان شعری کیایی نژاد به همراه نمونه هایی از اشعارش ارایه شده است. آرامگاه او در گورستان بهشت زهرا (تهران) قرار دارد.

منابع: مشاهیر طالقان، 153؛ آشنایی با فرهنگ و تاریخ و مفاخر طالقان، 73؛ تذکره شعرای معاصر ایران، 2/290.